Dit jaar kreeg ik de kans om als fysiotherapeut mee te gaan met Team NOS tijdens de Roparun. De Roparun is een estafetteloop van meer dan 500 kilometer, oorspronkelijk van Rotterdam naar Parijs. Het doel van deze run is om zoveel mogelijk geld op te halen voor de palliatieve zorg voor mensen met kanker. De Roparun vond dit jaar plaats tijdens het pinksterweekend, begin deze maand. In totaal deden er 224 teams mee.
Team NOS bestond dit jaar uit 25 personen, waarvan acht lopers. Er wordt dus een heel team opgetuigd, om ervoor te zorgen dat deze acht lopers de finish halen. Elke loper wordt begeleid door twee fietsers, eentje voor en eentje achter de loper. Daarnaast zijn er chauffeurs nodig voor het lopersbusje, maar ook voor de campers waar af en toe een hazenslaapje kan worden gedaan. Samen met een andere fysiotherapeut vormden wij het paramedische team. Verder hadden we een teamcaptain die het overzicht bewaarde en nog iemand die verantwoordelijk was voor de maaltijden en de catering. Al het eten en drinken voor het 50 uur durende evenement was opgeslagen in de koelbus. Ik en mijn medefysiotherapeut waren naast onze verzorgende taken tevens chauffeur van de koelbus. De maaltijden varieerden van pannenkoeken, pasta bolognese, nasi en soep. De meeste maaltijden konden worden bereid of verwarmd met behulp van de Skottelbraai die we bij ons hadden.
De start van de wedstrijd was bij Vliegbasis Twente. Een mooie locatie met oude vliegtoestellen die het decor vormden. Het weer was goed, de sfeer was goed en iedereen was nog fit en uitgerust. Na de start begon het voor de meeste van ons pas echt. Wij moesten als team de noordelijke route afleggen. De helft van de teams liep de zuidelijke route. De noordelijke route bracht ons onder andere in Coevorden, Bourtange, Oude Pekela, Valthermond, Almelo, Zutphen, Wageningen, Geldermalsen, Barendrecht en uiteindelijk in Rotterdam. De finish was ter hoogte van de Erasmusbrug. De volledige routes zijn te vinden op de website van de Roparun.
Ik zat in Groep basiskamp. Het basiskamp, met onder andere de campers en een partytent, verplaatste zich elke 50-55 kilometer. Dit was dan ook het punt waarop het ene groepje lopers, het andere groepje lopers afwisselde. De lopers waren namelijk opgedeeld in twee groepen van vier. Deze lopers liepen dus telkens 50-55 kilometer, waarbij er elke anderhalve kilometer werd gewisseld van loper. De lopers die binnenkwamen op het basiskamp werden vervolgens verzorgd door middel van een maaltijd of een massage door mij en mijn medefysiotherapeut. Na de verzorging was er meestal enige tijd voor de lopers om even te gaan slapen in de camper. Zelf ben ik geen goede slaper op vreemde plekken en heb daardoor in totaal hooguit anderhalf uur geslapen tijdens dit gehele weekend. Na één dag merk je dat de vermoeidheid parten begint te spelen, maar op de één of andere manier wordt het na ongeveer anderhalve dag steeds beter vol te houden. Je bent gefocust op het team en op de Run en hierdoor lijkt het slaaptekort steeds verder naar de achtergrond te verschuiven.
De laatste etappe mocht een groot deel van het team de laatste lopers ondersteunen op de fiets. Ook ik mocht hierdoor de laatste 25 kilometer meefietsen richting de Erasmusbrug. Helaas was het zeer regenachtig, waardoor er niet zoveel publiek langs de kant stond als andere jaren. Maar desondanks was het geweldig om op deze manier de run af te sluiten. Bij de finish verzamelden we als team, waarna we lopend over de Coolsingel liepen en werden gehuldigd. Als afsluiting hebben we nog een drankje gedaan en daarna ging iedereen zeer vermoeid, maar ook zeer voldaan weer naar huis.
Uiteindelijk hebben wij met ons team meer dan 19.000 euro opgehaald aan sponsorgeld voor het goede doel. In totaal is er door alle teams meer dan 2,1 miljoen euro ingezameld!
Kortom, een onvergetelijk mooie ervaring en ook nog eens super waardevol voor het goede doel!
Krijg je de kans om er ook een keertje bij te zijn? Doe dan zeker mee!