Op zondag 28 april 2024 loop ik mijn zevende marathon. De keuze is ditmaal gevallen op een Duitse stad: Hamburg! In mijn Road to Hamburg deel ik mijn trainingen. Met nog vijf weken te gaan, lees je hieronder hoe het tot nu toe verloopt. Hoe gaan de lange duurlopen en is een ‘sub3’ nog steeds een haalbaar doel?
Week 9/16
Deze week is een ‘herstelweek’ wat betekent dat ik drie trainingen heb staan en dus iets meer rustdagen pak. Op dinsdag was het weer tijd voor een training bij de club. We deden een heen & weertje. Hierbij liepen we 25 minuten weg en moesten we in 23 minuten terug zijn. Dat werd makkelijk gehaald aangezien we de terugweg iets te vroeg hadden ingezet. Het tempo lag zo rond de 4:35 en 4:09 min/km. Ik merkte daarbij wel dat ik door een vrij drukke werkdag weinig energie had. Donderdagavond regende het voor de verandering weer. Alsof we nog niet genoeg hebben gehad. Na het werk kwam ik thuis en had eigenlijk totaal geen zin om er nog op uit te trekken. Maar ja, als marathonloper wil je wat dus ben ik toch gegaan. Ik maakte er een rustige duurloop van 15 km van en was bij thuiskomst blij dat het erop zat. Ook deze horen erbij. Zaterdag stond een RunForestRun op het programma. Samen met Guido liep ik mee met de 24 km. Het was eindelijk prachtig loopweer met een zonnetje en een graad of 10. Helaas pakte mijn GPS de loop in het begin niet op waardoor ik pas later kon welk tempo we liepen. Nou is dat bij zo’n run gelukkig niet het belangrijkste. Het gaat vooral om het avontuur en genieten in de natuur. Dat is zeker gelukt. Na 5 km waren we redelijk opgewarmd en schroefden het tempo op. Zo gingen we met gemiddeld 4:30 min/km de Drentsche Aa over. Het gebied was nog behoorlijk nat van de afgelopen tijd. Soms stonden we zelfs tot ons middel in het water. Brrr, koud maar wel gaaf!
We slalomden tussen de kortere afstand lopers door en gingen op weg naar de laatste 10 km. Over mooie onverharde paadjes liep het heerlijk. De trailschoenen zijn dan ook echt wel een pré. Het ging nog steeds best soepel. Ook doordat je samen loopt. Na een kleine twee uur waren we binnen. Dat smaakt naar meer! Door de nattigheid heb ik helaas wel wat blaren opgelopen. Hopen dat deze snel wegtrekken. Morgen een rustdagje en dan kunnen we er volgende week vast weer fris tegenaan! Loopkilometers: 53,7.
Week 10/16
Alweer week 10, wat gaat de voorbereiding toch snel! Maandag begon ik met een rustig duurloopje van 10 km. De kuiten waren nog steeds wat stijf van de intensieve trailrun van afgelopen weekend. Maar de blaren waren gelukkig verdwenen. Toch deed ik het kalm aan. Op dinsdag was ik nog niet helemaal hersteld waardoor ik besloot om de (interval)training een dag later te doen. Dit was een goede keuze want het was op woensdag lekker loopweer. Het werd een duurloop met driemaal 10 en drie keer 5 minuten versnellen. Deze versnellingen gingen in marathon en halve marathon tempo. Een hele fijne training waarbij ik 18 km klokte. Een leuke bijkomstigheid was ook dat mijn horloge na afloop aangaf, marathonvoorspelling: ‘2:59:52’. Of je dit mag geloven, is een tweede. Toch geeft het moed. Ik moet wel op de goede weg zijn. Donderdag zou ik eigenlijk nog een relaxed loopje doen maar dat kwam niet helemaal goed uit door een sociale aangelegenheid. Vrijdag deed ik daarom nog een run. Deze was alleen wat korter en kon je meer een losloop voor de volgende dag noemen. Toen was het namelijk tijd voor de Halve van Haren! Een goede trainingsprikkel. In eerste instantie twijfelde ik nog of ik deze in marathontempo of volle bak zou gaan lopen. Het werd dat laatste. In deze periode is het juist een goede test of een sub3 poging mogelijk is. Er is immers nog genoeg hersteltijd. Dat bleek achteraf een goed idee want ik liep dik 4 minuten van mijn PR af wat betekende van 1:26:45 naar een nieuwe tijd van 1:22:17! De race had ik goed ingedeeld. Ik startte niet helemaal voor in het startvak zodat ik me niet liet opjutten door alle andere snelle lopers. De eerste kilometers verliepen net iets onder of rond de 4:00 min/km. Vanaf de helft kon ik mooi doortrekken. Daarbij hielp het me dat veel bekende lopers meededen. Ik had eigenlijk constant een focuspunt en was voornamelijk lopers aan het inhalen. Dat gaf natuurlijk een extra boost. Ook de omstandigheden waren goedgezind. Soms stond er een wat harde bries maar over het algemeen was het super fijn met een graad of 6 en een zonnetje. Deze prestatie belooft veel goeds. Met de snelheid zit het dus goed. Nu nog het uithoudingsvermogen uitbouwen. Hiervoor staan nog een aantal lange lopen van 30+ km op het programma. Zondag voelde ik uiteraard mijn vermoeide benen maar het viel me mee ten opzichte van bijvoorbeeld de trailrun van vorige week. Een lekker rondje nagenieten zat er dus nog wel in. Dit zorgde voor een totaal van 63,8 km loopkilometers.
Week 11/16
Dinsdag was ik weer redelijk hersteld van de halve marathon. Enkel nog wat stijve beentjes maar dit is niet gek na zo’n prestatie. Aangezien veel lopers het weekend hadden meegedaan, deden we dan ook uit voorzorg een niet al te intensieve training. Dit betekende een ronde van ongeveer 15 km rondom het Paterswoldsemeer. Hierbij liepen we 8 x 2 min. in een comfortabel tempo. De versnellingen gingen voor mij in 4:00 min/km. Dat voelde goed. Woensdag stond een rustige 10 km gepland. Deze ging zonder gekkigheid. Op donderdag deed ik een duurloop van 15 km. Het tempo lag nu iets hoger (4:40 min/km), gewoon omdat het goed aanvoelde, maar ook omdat er best een schepje bovenop mag. Ik had het idee dat ik nog nooit zo makkelijk in dit tempo liep dus dat was top. Zaterdag stond weer het dubbele aantal kilometers tijdens de “Road to.. trainingsloop” gepland. Je kon kiezen tussen een 31 of 35 km. Ik ging voor de kortere afstand die alsnog lang is. Die 35 komt namelijk nog wat later in mijn schema voorbij. Ook deden we weer een drietal tempoblokken van 5 km in marathontempo. Dat liep eigenlijk op rolletjes. We gingen ook door een prachtige omgeving rond Paterswolde en Glimmen. De route was deels onverhard. Om de 5 km was er weer een verzorgingspost. Bij de eerste posten ging er water en winegums in en later ook sportdrank, banaan en ontbijtkoek. Tijdens deze loop nam ik één sis gel (orange), mijn favoriet. Dat was voor deze loop voldoende. Na afloop voelde ik me eigenlijk nog behoorlijk fris. In het clubhuis werd gezellig nagepraat en kippensoep gegeten. Naast dat die naar meer smaakte, smaken de kilometers ook naar meer. Een goed teken. Daarnaast heb ik deze week sinds tijden weer de 70 km aangetikt, iets meer om precies te zijn: 71,8. Kortom, een mooie loopweek!
Week 12/16
Op maandag werd de week geopend met een rustig rondje van 10 km. De benen voelden goed, maar mentaal voelde dit rondje zwaar. Geen idee waarom, maar soms heb je van die dagen he. Dinsdag liep ik uiteraard weer mee met de groep. Er was een keuze om een weg of baantraining te doen. Na wat twijfel ging ik uiteindelijk voor de langere training. Hierbij stonden 2x (6-3-3-6) minuten versnellen op het programma. Ook konden er nieuwe Hoka schoenen worden getest. Aangezien ik eigenlijk altijd al Asics draag, heb ik dit aan mij voorbij laten gaan. Iets met: ‘Never change a winning shoe’. De tempo’s deden we in een mooie groep wat natuurlijk motiveerde. De 3 minuten gingen in 3:50 min/km en de 6 vlogen voorbij in gemiddeld 4:05 min/km. Dit voelde ‘steady’ aan. Een hele fijne om bij te schrijven. Woensdag en zaterdag deed ik rustige rondjes van 9 en 8 km.
De vijfde training van de week was de pittigste. Op zondag liep ik namelijk samen met clubgenoot Jeroen een lange duurloop met tempoblokken. Jeroen heeft hetzelfde mooie doel als ik, maar dan twee weken eerder in Rotterdam. Leuk om dus zo’n specifieke marathontraining samen te doen. We begonnen met 60 min. in tempo 4:35 min/km. Daarna 30 min. in tempo (marathon) 4:15- 4:20, vervolgens weer 30 min. in 4:35 en als klapper nog eens 30 min. in marathontempo. Het weer zat niet echt mee want het was erg guur. Harde wind en regen, maar deze hielden ons natuurlijk niet tegen. De eerste helft van de ronde stoempten we tegen de wind in. Na ongeveer 12 km kwamen we in Leek waar het omkeerpunt was. Het liep tot daar vrij soepel. Een gelletje erin en door. De terugweg hadden we de wind in de rug. Dat was dus vooraf goed uitgezocht want het was een best verschil. Met de wind in de rug starten we het eerste tempoblok. Dat ging zonder al teveel moeite. Na 1,5 uur waren we weer dichtbij de stad en was het weer tijd voor het ‘relaxte’ blok van een half uur. Het liep nog steeds lekker maar ik merkte wel dat de benen zwaarder werden. Nog maar wat energie en water erin. Tijdens de loop droeg ik de camelbag. Bij de marathon gaat deze ook weer mee. De kilometers gingen vlot voorbij en het was tijd voor het tweede tempoblok. Op dat moment zaten we rond de 26 km. Na een kwartier in marathontempo begonnen de benen behoorlijk te verzuren. Daardoor werd het mentaal ook moeilijk. De laatste 3 km gingen dus niet echt vanzelf. Op dat moment ben je blij dat je samen loopt want dan heb je echt wat aan elkaar. De ademhaling en hartslag vlogen omhoog. Nog even op het tandvlees en na 35 km (incl. inlopen) zat deze mooie lange duurloop erop. Het bleek een hele goeie nabootsing van hoe je je richting het einde van de marathon voelt. Gelukkig heb ik nog 5 weken, maar die sub3 begint wel spannend te worden. We gaan zien hoe het komende tijd gaat. Voor nu vooral heel blijven tijdens de lange duurlopen en loopweken. Kop d’r veur! Loopkilometers: 77,7.
