Road to Hamburg (4)

Aanstaande zondag loop ik mijn zevende marathon in Hamburg! In mijn Road to Hamburg deel ik mijn trainingen. Hieronder lees je hoe mijn laatste weken zijn verlopen. Krijg ik dan toch een tegenslag? En blijft mijn ‘sub3’ doel nog steeds haalbaar?

Week 13/16
Maandag en dinsdag was ik niet helemaal lekker. De lange loop van 35 kilometer bleek een flinke aanslag op het lichaam. Dinsdag deed ik daarom een relaxed rondje van 7 kilometer in plaats van een training bij de club. Het ging niet van harte. Zowel fysiek als mentaal. Had ik dan toch wat onder de leden? Woensdag was ik van plan om een rustige fartlek te doen maar helaas.. ik werd ziek. De rest van de week heb ik daarom rustig aan gedaan en geen onnodige risico’s genomen. Het is niet het meest ideale moment in de voorbereiding. Wel scheelde het dat deze week een ‘herstelweek’ in mijn schema was. Dat wil zeggen: kilometeromvang en intensiteit naar beneden. Na 4 dagen rust ging het weer iets beter en heb ik op zondag een kort rondje gelopen. Dat ging vrij moeizaam. Ik was nogal kortademig en werd even met de neus op de feiten gedrukt. Op dat moment voelde het als een behoorlijke tegenslag. Hopelijk kan ik vanaf volgende week weer een beetje de draad oppakken. De teller komt in plaats van 50 op 14 kilometers uit. Het is even niet anders.

Week 14/16
En door.. ‘Die draad’ zou volgens schema meteen maandag met een flinke duurloop beginnen. Er stond namelijk een 35 kilometer op tweede paasdag gepland. Ik besloot vanzelfsprekend om hier vanaf te zien. Het loopje van gisteren gaf namelijk genoeg aanleiding. Het idee was om van Groningen naar Delfzijl te lopen. Doordat je van A naar B loopt, heb je een mooi doel voor ogen. Vooral bij een lange loop kan dat een meerwaarde zijn en zou ik dat zeker aanraden. Maar ja, dat werd ‘m dus nog even niet. Deze duurloop stel ik uit naar komend weekend en deed een uurloop. Dat ging op een iets lager tempo en voelde gelukkig best goed. Woensdag deed ik een duurloop van 22 kilometer. Deze ging nog even zonder versnellingen, ook al zou ik wel een paar versnellingen in marathontempo (moeten) doen. Na bijna twee uur lopen, kwam ik thuis en was ik erg blij dat dit weer lukte. Wel werden de benen steeds zwaarder. Hopen dat het herstel goed uitpakt. Op vrijdagavond ging ik weer eens naar de atletiekbaan. Hier stond een programma van 3 x (400-300-200-100m) op me te wachten. Tijdens het inlopen door het park merkte ik dat de benen nog wat stijf waren. Op de baan was dat niet anders. Ik had weinig power om snel te lopen. Wel ging de laatste serie het snelste terwijl het niet per se moeilijker aanvoelde. Dat was dan wel weer mooi meegenomen. Zondag deed ik een lange duurloop op comfortabel tempo (5:00 min/km). Hier zag ik best wel tegenop omdat ik de dag ervoor een vrijgezellenfeest van een vriend had. Je weet hoe zulke dagen gaan. Gelukkig fietste Lyanne met me mee. Het was daar ook heerlijk weer voor; met een graad of 17 en een zonnetje. Wel stond er een flinke wind. Daarom had ik de route eerst tegen de wind in gepland. Het was een prachtige route van ongeveer 35 kilometer. De eerste twee uur verliepen eigenlijk op rolletjes. Daarna begon het wel pittig te worden. Met nog een 10 kilometer te gaan, had ik dat natuurlijk niet gehoopt. De temperatuur, waar ik nog maar even aan moet wennen, maakte het dan ook niet makkelijk. Daarnaast had ik één volle grote bidon met water mee maar dat bleek te zuinig. Onderweg waren wel genoeg watertappunten. Na 32 kilometer moest ik daar toch gebruik van maken. De benen liepen, net als de bidon, behoorlijk vol maar het laatste stuk moest en zou ik uitlopen. Met pijn in de benen sjokte ik de laatste kilometer tegen de wind in. Poe hee, 34,7 kilometer en we waren weer thuis.. Dat was een beste! Maar wel weer een hele goede test voor de marathon want we waren al met al 3 uur op pad. En die 3 uur, dat hoop ik ook over de marathon te doen. Dan wel graag met een iets lagere temperatuur en minder wind haha. Ik ben erg blij dat dit er weer in zat! Op naar de laatste weken.. Loopkilometers: 81,6 km.

Week 15/16
De week is afgetrapt met spierpijn, veel spierpijn. Op dinsdag deed ik daarom uit voorzorg rustig aan en sloeg de training bij de club: een ‘running bootcamp’ over. Onderweg pakte ik wat extra rek en strekoefeningen mee want alles voelde behoorlijk stijf. Woensdag stond een herstelrondje gepland maar die had ik omgeruild. De benen voelden weer wat frisser voor een langere loop. Ik deed dus een duurloopje met zes versnellingen van één kilometer in marathontempo. Dit om eindelijk weer eens hét wedstrijdtempo van 4:15 min/km te testen. De eerste tempo’s kwamen makkelijk maar de laatste twee gingen vrij moeizaam. Vooral mentaal. Meerdere keren ging door mijn hoofd of het wel zo’n goed idee is om dit tempo een hele marathon te gaan lopen. Ik kon het ook niet uitschakelen. Soms heb je dat. Nou ja, volgende keer beter en de moed erin houden. De trainingen verlopen immers verder best goed!
Vrijdag stond een duurloop van anderhalf uur op het schema. Aangezien ik weinig tijd had, besloot ik er een tempoloop van te maken. Vanaf het begin zat het tempo er al lekker in. Gemiddeld kwam ik uit op 4:30 min/km. Dit kon ik goed aanhouden. Het weekend werd doorgebracht met familie in Julianadorp. Een erg mooie (hardloop)omgeving. Op zaterdag heb ik een rondje door de duinen gehobbeld en in de middag hebben we de benen losgefietst. Het waaide best hard waardoor een e-bike geen overbodige luxe was;) Het was een fijn weekend. Loopkilometers: 50,1. Op de fiets: 37,8.

Week 16/16
In plaats van op zondag had ik voorgenomen om op maandag vanaf Drachten terug naar huis te lopen. Dit is een afstand van circa 33 kilometer. In deze laatste lange loop die op het schema stond, was ook een uur marathontempo opgenomen. Zo liep ik eerst een uur ‘relaxed’, daarna een uur in marathontempo en het laatste half uur ging in een iets hoger tempo dan ‘relaxed’ (4:35 min/km). Ik had geluk met het weer want dat was prima. De wind stond grotendeels in de rug, een beetje regen en zo’n 11 graden. Vanaf de middag zou het echt gaan plenzen. In het begin moest ik er even inkomen. De benen waren stijf van het autoreisje maar dat liep na een paar kilometers weer los. De omgeving kende ik nog van een MTB route die ik eens bij Marum heb gedaan. Er zaten dan ook een paar stukken onverhard in.

Na ongeveer 12 kilometer was ik in Marum aangekomen en begon ik met het uur versnellen in marathontempo. Dat ging gesmeerd. De ene kilometer in 4:14, de volgende in 4:13, 4:13, 4:12. Hartstikke mooi. Het moest vooral ‘comfortabel’ aanvoelen want als je dit 3 uur wil volhouden, stelt een uur nog niet zoveel voor. In totaal liep ik dus zo’n 14 kilometer dit tempo en het gaf vertrouwen dat dit soepel voelde. Wel had ik het idee dat mijn hardloopschoenen (Asics Metaspeed Sky) aan vervanging toe zijn. Deze carbonschoenen hebben nu bijna 300 kilometer op de teller en het positieve energieke effect lijkt er een beetje uit. Voor de marathon ben ik dan ook van plan om nog een nieuw paar aan te schaffen. Na ruim 32 kilometer was ik weer thuis. Inmiddels begon het, zoals verwacht, harder te regenen. Goed getimed dus. Nu is het dan echt tijd voor de taper/rust (waar ik, en ik denk velen, stiekem toch altijd wel een beetje naar uit kijken).

Woensdagochtend deed ik nog een rustige uurloop. Ik voelde de beentjes wel. In de middag stond een sportmassage gepland om optimaal te herstellen en aan de start te verschijnen. Zaterdag was het echt tijd om af te bouwen. Geen hele lange duurloop meer, maar toch nog bijna 15 kilometers gelopen. Deze gingen wederom in relaxed tempo van 5:00 min/km. Zo kom ik deze week toch uit op een redelijk totaal van 59,4 km.

Verwachtingen
In de laatste week voor de marathon deed ik nog een aantal rustige loopjes van o.a. 33 minuten (op mijn 33e verjaardag) en een uurtje met 2 x 2 km in marathontempo. Het is belangrijk om niet meer te veel te doen, maar nog wel lekker in beweging te blijven. De echte trainingsarbeid moet er al wel opzitten. Een dikke 16 weken voorbereiding om naar die ene specifieke dag toe te leven, zitten er dus op. De voorbereidingsperiode liep eigenlijk, op een korte periode van ziekte na, zoals gehoopt. Ik heb al mijn trainingen goed uit kunnen voeren. Het schuiven van trainingen hoort er ook een beetje bij. Je moet vooral doen wat zelf goed voelt. Oftewel geen trainingen inhalen als het niet per se nodig is. Vooral het aantal langere lopen (30+km) gingen ten opzichte van vorige voorbereidingen op een marathon bijzonder goed. Dat geeft natuurlijk een hoop vertrouwen. Mijn doel van een marathon onder de 3 uur lopen, lijkt me dus op basis van alle gedane trainingen nog steeds haalbaar. Vanzelfsprekend ben je van veel factoren op de dag zelf afhankelijk of het gaat lukken. Zo ook het weer. Die voorspelling lijkt tot nu toe niet al te gunstig met 15 graden in de ochtend en 20 in de middag. Dat is behoorlijk warm. Het plan is dus om rustig van start te gaan (rond 4:20 min/km) en hopelijk kan ik dan het tweede deel meer richting de 4:10 min/km lopen. Dit ook met name om kramp en oververhitting te voorkomen. Ik ben heel benieuwd en heb er veel zin in! De volgende thriller met mijzelf als hoofdpersoon komt eraan. Op naar een prachtige 7e marathon! Auf wiedersehen!

PS om alvast in de sfeer te komen een toffe aftermovie van 2023: