Hardlopers zijn doodlopers; een uitspraak die uiteraard iedereen kent. Het eerste waar ik hierbij aan moet denken is het verhaal van de Griekse soldaat Pheidippides die, na een gewonnen slag, van Marathon naar Athene ging rennen om het goede nieuws te brengen, waarna hij dood neerviel. Volgens de encyclopedie is de uitspraak ‘Hardlopers zijn doodlopers’ meer een metafoor voor het feit dat je iets niet kunt volhouden, wanneer je te hard van stapel loopt. Maar hoe zit het nou met hardlopen en de kans op overlijden, oftewel doodlopen? Ik heb het even voor je uitgezocht.
Allereerst even een kleine opsomming met een aantal aangetoonde positieve effecten van hardlopen op het menselijk lichaam: een kleinere kans op het ontwikkelen van een te hoge bloeddruk, een te hoog cholesterol en/of diabetes. Daarnaast zijn er ook positieve mentale effecten bekend van hardlopen, zoals een kleinere kans op het oplopen van een depressie. Wel moet hier een kanttekening bij worden geplaatst, aangezien er ook studies zijn die laten zien dat obsessieve hardlopers een hogere kans hebben op het ontwikkelen van een eetstoornis of een sportverslaving. Al met al kan toch worden gesteld dat er over het algemeen positieve mentale effecten optreden bij het hardlopen, dankzij neurobiologische, psychosociale en gedragsmechanismes.
Bovenstaande is in lijn met de Nederlandse Norm Gezond Bewegen die door de gezondheidsraad is opgesteld. Volgens deze beweegrichtlijn zouden volwassenen wekelijks ten minste twee en een half uur matig intensief moeten bewegen en kinderen dagelijks minstens een uur. Ook worden voor beide groepen spier- en botversterkende activiteiten aanbevolen.
Desondanks blijkt dat minimaal dertig minuten hardlopen per week al een positieve invloed heeft op je levensverwachting in vergelijking met niet hardlopen. Vijf minuten per dag rennen is dus al een hele efficiënte manier om met je gezondheid bezig te zijn. Je conditie is namelijk een grote voorspeller voor de kans op overlijden. Het is daarom van belang dat je consequent in beweging blijft en dus blijft hardlopen. Het is nog onduidelijk of er een bovengrens is qua trainingsomvang, waarboven er geen extra gezondheidsvoordelen meer optreden.
Het lopen van bijvoorbeeld een marathon is uiteraard wel een grote belasting voor onder andere je hart. Het is daarom altijd verstandig om voor je eerste marathon bijvoorbeeld een sportmedische keuring te ondergaan, om te kijken hoe het is gesteld met je fitheid en de gezondheid van je hart. Soms wordt deze keuring (deels) vergoed door je zorgverzekeraar.
Kortom, hardlopers zijn zeker geen doodlopers. Als we op een verantwoorde manier bezig zijn, komt het juist ten goede van de gezondheid en de levensverwachting. Dat hardlopers doodlopers zijn, kan dus worden beschouwd als fictie.
Ter onderbouwing van deze blog zijn de volgende bronnen gebruikt: Instituut voor de Nederlandse taal, Encyclo.nl, gezondheidsraad.nl, A Scoping Review of the Relationship between Running and Mental Health (Freya Oswald et al.), Leisure-Time Running Reduces All-Cause and Cardiovascular Mortality Risk (Duck-chul Lee et al.).